Житель Новолукомля Игорь Толстой благоустроил колодец в деревне за собственные средства

Новалукамчанін Ігар Талстой на ўласныя сродкі добраўпарадкаваў вясковы калодзеж, размешчаны на вуліцы, непадалёк ад бацькоўскага дома. Па прапанове старшыні сельвыканкама мы паразмаўлялі з жыхаром горада энергетыкаў непасрэдна ў вёсцы Касмыры, Іванскага сельсавета, абмеркаваўшы ініцыятыву і далейшыя сельскія планы гараджаніна.

Як адзначае кіраўнік мясцовай улады Людміла Марозава, Ігар Міхайлавіч – актыўны і неабыя­кавы чалавек, які паказвае выдат­ны прыклад таго, што без гучных прамоў можна зрабіць лепшым і камфортнейшым жыццё вакол сябе. У яго шмат ініцыятыў і пер­спектыўных праектаў, звязаных не толькі з Касмырамі, але і з Сяль­цом. Нягледзячы на тое, што сам адрамантаванай крыніцай водаза­беспячэння амаль не карыстаецца, ён паклапаціўся аб тым, каб чыстая вада была даступная іншым.

Прыбыўшы на месца амаль адразу знаходзім дагледжаны вя­сковы дом, абнесены агароджай участак і тую самую студню з про­цілеглага боку вуліцы. Неўзаба­ве пад’язджае і мой суразмоўца, распачынаем бяседу. Паказваю­чы вынік сваёй працы, мужчына заўважае, што нічога асаблівага, годнага асобнага аповеду, ён не зрабіў:

– З цягам часу крыху разбуры­лася частка калодзежа. Каб давес­ці ўсё да ладу спатрэбіліся цэмент, пясок, фарба і лак. Ды яшчэ тры дні працы. Цяпер усё знадворку пафарбавана, зверху маецца веч­ка, але ў планах уладкаваць побач падстаўку, замяніць вядро, зрабіць паўнавартасны дах. Гэта часцінка майго маленства, і вельмі не хо­чацца, каб роднае месца прыход­зіла ў запусценне.

Калодзежам карысталіся яшчэ яго бацькі, смак вады адсюль ён памятае ўсё жыццё, і дзе б ні да­водзілася бываць, менавіта баць­коўская хата і студня насупраць застаюцца для мужчыны месцам сілы, надаюць жаданне ствараць. Натхняе яго і магчымасць зрабіць людзям дабро.

Дастаючы, пад рыпанне «жу­раўля», ваду, жыхарка вёскі Фёк­ла Пятрашка ўдзячная земляку за тое, што падараваў другое жыццё старой студні. Жанчына расказвае, што Ігар не забывае бацькоўскі дом, даглядае сядзібу, дзякуючы такім як ён, захоўваецца жыццё на вёсцы.

Два гады, як апусцела хата ба­цькоў Ігара Міхайлавіча, ён сам ужо даўно жыве ў горадзе, але пла­ны на будучыню звязаны з вёскай. Спецыяльна набыў дом у Сяльцы, за пяць кіламетраў ад родных Ка­смыроў, а з выхадам на пенсію хоча поўнасцю прысвяціць жыццё лю­бімай справе – працы з драўнінай і лазой. Пакуль што гэта толькі захапленне, але на дзялянцы каля бацькоўскага дома ўжо падрастае, прызначаная для пляцення выра­баў, амерыканская сартавая вярба.

Ігар Талстой родам з сяла, сюды ён вяртаецца зноў і зноў, імкнучы­ся захаваць блізкія сэрцу мясціны, зрабіць іх утульней і прыгажэй, бо Радзіма – крыніца сіл для кожнага з нас, а добрыя справы – лепшая праява кахання, незалежна ад яго аб’екта.

Андрей ШИДЛОВСКИЙ