У госці завітаў пісьменнік

25.05.2016 29 editor 0 Comment

Уладзіміра Ягоўдзіка чашніцкія школьнікі ведаюць добра. І не толькі па яго шматлікіх цікавых кніжках пра звяроў і птушак. Пісьменнік амаль кожны год наведвае Чашніччыну, каб сустрэцца з чытачамі. Запамінальная сустрэча адбылася нядаўна ў дзіцячай бібліятэцы райцэнтра. На яе запрасілі трэцякласнікаў з першай школы. Хлапчукі і дзяўчынкі зараз з задавальненнем распавядаюць бацькам і сябрам пра тое, што ўбачылі і пачулі.
А даведаліся дзеці шмат. Упэўнена, гэта быў адзін з самых цікавых урокаў у іх жыцці. Праходзіў ён весела, скончыўся вельмі хутка. Пісьменнік, які выступаў у ролі настаўніка, вучыў маленькіх беларусаў любві да роднай зямлі. Былі пытанні, на іх адказвалі. Толькі адзнакі выстаўляліся не зусім звычайныя. За правільны адказ можна было атрымаць медаль Францыска Скарыны ці кніжку.
– Ведаеце, – пытаецца госць, – у мяне ёсць кніжка, якую я пісаў 25 год. Як высветлілася, твор гэты «Азбукоўнік». Прысвечаны беларускай літары. Для кожнай – вершаваная ода. Вось, напрыклад, што напісана пра ў.
Над нескладовым у загнуты хвосцік,
Нібы ў сабакі ці ката.
Таму сабака гаўкае: » Гаў, гаў!»,
А коцік мяўкае: «Мяў, мяў!»
– Нават Пушкін такое не змог бы напісаць, – пажартаваў пісьменнік, – таму што ў рускай мове няма у нескладовага. Нагадаў маленькім слухачам пра помнік гэтай літары ў Полацку.
Патрыятызму трэба вучыцца з малых гадоў – думка, якая стала галоўнай падчас сустрэчы. Уладзімір Ягоўдзік прывёў у прыклад датчан. Менавіта ў гэтай краіне, як сцвярджае пісьменнік, год да дзесяці дзеці вувучаюць у школе ўсё дацкае: пячы бабуліны піражкі, выконваць нацыянальныя песні, ведаць народныя казкі і іншае. Госць спытаў вучняў: калі б яны апынуліся ў Даніі, ці змаглі б выканаць для датчан свой гімн? Выпрабаванне школьнікі вытрымалі на «выдатна».
Падчас гутаркі шмат гаварылася пра дабрыню. Напрыканцы пісьменнік папрасіў маленькіх слухачоў ніколі не забываць аб тым, што самая вялікая і добрая зорка на свеце – матчына сэрца.