За тры кіламетры ад Чашнік уздоўж ракі Улы раскінулася вёсачка Браздзецкая Слабада. Калісьці цэнтрам прыцягнення тут быў храм Свяціцеля Мікалая Цудатворца.
Пабудаваны ў другой палове XIX стагоддзя на маляўнічым прыбярэжным лузе, ён і сёння, нават у паўразбураным стане, вабіць погляд сваёй ціхай прыгажосцю. Калі знаходзішся побач, адчуваеш, што гэта асаблівае месца. Месца сілы і супакаення.
Едзеш па цэнтральнай вуліцы і нечакана сярод дахаў дамоў і галін прыдарожных вербаў сустракаеш будынак царквы. І … гняздо буслоў на месцы былой макаўкі царкоўнай званіцы. Як быццам птушкі знарок выбралі для свайго будаўніцтва храм, каб і людзям паказаць прыклад стварэння. Дарэчы, бусел на Беларусі спрадвеку — свяшчэнная птушка, сувязное звяно паміж небам і зямлёй, сімвал чысціні і адраджэння. Хочацца верыць, што і людзі калісьці адновяць Божы храм, у будаўніцтва якога ўклалі сваю душу ды працу іх далёкія продкі.
Храм парадкам пацярпеў за час вайны і ў наступныя гады, калі ён выкарыстоўваўся мясцовым калгасам пад склад угнаенняў. Да нашых дзён захаваліся толькі сцены, барабан цэнтральнага купала і званіца. Аднак і яны даюць уяўленне пра былую веліч будынка, узведзенага, паводле архіўных дадзеных, каля 1858 года ў стылі позняга класіцызму. Мяркуючы па падабенстве аблічча храма з архітэктурным рашэннем Спаса-Праабражэнскай царквы ў Чашніках, а таксама супастаўляючы гады іх пабудовы, можна гаварыць, што будаўніцтва Свята-Мікольскай царквы арганізаваў той жа чалавек – вядомы мецэнат Ігнат Валадковіч.
Царква Свяціцеля Мікалая дзейнічала да 1929-1930 гадоў. Потым была зачынена, а апошні яе настаяцель – святар Васіль Вайткевіч, які праслужыў у ёй з 1901 года, — быў пераведзены ў с. Мар
цінава Лепельскага павета. Да рэвалюцыі акрамя выканання абавязкаў святара бацюшка выкладаў у вучылішчы Міністэрства народнай асветы, якое знаходзілася непадалёк ад храма. Будынак вучылішча не захаваўся да нашых дзён, затое на вясковай вуліцы яшчэ і сёння стаіць хата, дзе жыў са сваёй сям’ёй айцец Васіль.
Усё менш застаецца лю- дзей, якія з расказаў дзядоў і бабуль памятаюць пра часы, калі гучалі званы Свята-Мікольскай царквы і спяшаліся пад яе скляпенні на нядзельную службу святочна апранутыя сяляне. Але заўсёды прыцягвала царква дзетак, была ўлюбёным месцам іх гульняў ды пошуку скарбаў. Мясцовыя жыхары распавядаюць, што яшчэ ў савецкія часы некаторыя спрабавалі раскопваць зямлю на тэрыторыі царквы, але знайшлі пры гэтым рэшткі людзей, пахаваных пад храмам, пасля чаго раскопкі спынілі.
Аднак нават і сёння людзі не забываюцца пра былую царкву, прыбіраюць тэрыторыю вакол яе. Штогод, 21 мая, на дзень памяці Свяціцеля Мікалая, да прысвечанага яму храма з Чашнік здзяйсняецца Хросны ход, на месцы служыцца малебен.
Калі паглядзець на храм з процілеглага боку ракі, то здаецца, што гэта – белы карабель, які плыве па хвалях часу ўздоўж старажытных берагоў Улы. Ён нясе нам пасланне ад нашых прадзедаў: як дрэва моцнае сваімі каранямі, так памяццю аб мінулым жыве народ.
Андрэй Шыдлоўскі
Новозарянский сельский совет – одна из удаленных от Чашник административных единиц. Практически двадцать километров разделяют…
2 мая 2024 года с 10.00 до 11.00 прямую телефонную линию по телефону 8(02132) 3-49-94,…
В суде рассмотрели гражданское дело по жалобе заявительницы на решение комиссии по назначению пенсий. Женщина…
Уважаемые жители Чашникского района! Примите искренние и сердечные поздравления с Праздником труда, а также 120-летием…
Также в Новолукомле открыли районный ресурсный центр "Патриот". Центр создан на базе Средней школы №1…
Определены 64 победителя для занесения на Республиканскую доску Почета "В этом году Республиканской доске Почета…