Рассказываем историю православного храма в агрогородке Красналуки

Аграгарадок Красналукі згубіўся сярод лясоў на самай мяжы Чашніцкага раёна. Яшчэ да 30-х гадоў мінулага стагоддзя ён быў тыповым мястэчкам: некалькі вуліц з тратуарамі, цагельня, дзве школы, крама і клуб. Аж да вайны тут захоўваліся старажытная двухпавярховая сінагога і драўляная царква.

Праваслаўную царкву пачалі буда- ваць у 1862 годзе на грошы, выдзеле­ныя ўрадам, а завяршылі толькі праз 14 гадоў, калі ў 1876-м адбылося асвячэн­не храма ў імя Святога Духа. Размешча­ны на высокім пагорку, даступны агля­ду з усіх бакоў, ён нават архітэктурна выступаў у якасці цэнтра Красналук. Напярэдадні прыхадскога свята, на Сёмуху, у Красналуках праходзіў што­гадовы кірмаш, які збіраў шматлікіх сялян з навакольных вёсак. Нават калі царква пасля рэвалюцыі была зачыне­на, традыцыя працягвалася доўгія гады аж да Вялікай Айчыннай вайны.

Чорным віхурам смерці прайшлі па нашай зямлі нямецка-фашысцкія захопнікі. Яны фактычна сцерлі з твару зямлі ранейшыя, даваенныя Крас­налукі, у кар’еры каля цагельні забілі больш за трыста яўрэяў. Снарадам была знішчана і драўляная Свята-Ду­хаўская царква.

У пасляваенныя гады на былым камен­ным падмурку храма быў пабудаваны сель­скі дом культуры, які да гэтага размяшчаў­ся ў будынку старой сінагогі. На працягу наступных дзесяці­годдзяў менавіта клуб заставаўся на вёсцы адзіным цэнтрам ду­хоўнага жыцця.

У перабудову і цяж­кія дзевяностыя людзі сталі вяртацца да сваіх гістарычных і куль­турных каранёў. Тады ў мясцовых жыхароў і ўзнікла ідэя аднаўлен­ня храма. Ураджэнец суседняй вёскі Міха­лова Анатоль Казы­рыцкі не проста выка­заў такую прапанову, але і выступіў мецэна­там, прафінансаваўшы разам з землякамі рэалізацыю праекта. Ніхто не ведаў перша­пачаткова, як выглядала папярэдняя царква, вонкавае аблічча храма рас­працоўвалі нанова. Але якое ж было здзіўленне, калі пазней, дзякуючы знойдзеным старадаўнім фатаграфіям, удалося ўстанавіць, што новы храм амаль паўтарае архітэктурныя формы ранейшай культавай пабудовы.

Царква ў імя святога праведнага Іаана Кранштадскага была пабудава­на ў 1999 годзе. Людзі самастойна за­казвалі падсвечнікі, ахвяравалі іконы, пашылі заслону для царскай брамы. Як успамінаюць прыхаджане, яшчэ не былі канчаткова выкладзены падло­га, а іканастас склалі з чорна-белых, знятых на ксераксе, ікон, калі ў храме адслужылі першую літургію. Пры пад­трымцы мясцовых улад стварылі нядзельную школу.

Красналукі зноў змяніліся, толькі зараз у жыхароў, як і сто гадоў таму, ёсць свой храм. Цяперашні святар, іерэй Канстанцін Грыгаровіч, пра­цягвае служэнне папярэднікаў, нясе Божае слова людзям. Пры ім царкву ўвянчалі паўнацэнныя купалы. Тэры­торыя вакол добраўпарадкавана. Але самае галоўнае, як адзначае айцец Кан­станцін, гэта «добраўпарадкаванне» чалавечых душ. Бо знешняя набожнас­ць нічога не вартая, калі чалавек у паў­сядзённым жыцці не пачне ўвасабляць ідэалы хрысціянства, такія блізкія і зразумелыя нашым продкам.

Андрей Шидловский